DİKEN BAYAN OLDUM:)

 Bakın çok ama çok acemi bir diken bayan olduğumu baştan söyleyeyim de ona göre değerlendirin yeni marifetlerimi:)Bizim buranın Çarşamba kumaş pazarı pek bir meşhurdur.Dikiş makinamı alır almaz soluğu orada almamın da yegane sebebi budur:)Pazardan aldığım bu kumaşlarla kendime tunik dikmeye karar verdim.Verdim vermesine ama iş dikmekte değil kumaşı düzgün kesmekteymiş.İlk onu anladım.Severek giydiğim tuniklerimden kalıp çıkarıp kumaşlarımı kestim.Genel olarak dikişte zorlanmadım.

 Ama yakayı oymak ve düzgün dikebilmek hakikaten zormuş.Bu tuniğin yakasını dik yaptım.Bir broş yada düğme hoş durabilirmiş.Ama ben tuniğimi çoktan giydim bile:)Hem de işte..

 Kumaşın desenlerini kol ve eteklere düzgün denk getirince ortaya hoş bir görüntü çıktı bence.

 Bu tuniğimin kumaşı biraz kaygan ve dökümlüydü.Çok şık oldu gerçekten.

 Yalnız biraz bol yapmışım bel kısmına pens yapmam lazım bir ara.

 Yakası pek güzel olmadı ama olsun zaten eşerbımdan gözükmüyor.Nasıl çevirdim kazı:)Yani acemilik işte ilerde görün bakın ne güzel yakalar dikicem bak buraya yazıyorum:)))

 Ama eteği nasıl güzel kıvırmışım,dikişteki düzgünlüğe dikkat,üstelik teğel de yapmamıştım yani:)

Arkasına azıcık pile verdim,bu ayrıntıyı çekerken objektife bir minik pembe ayakkabı da girmiş.Acaba bu kimin ayakları:))

Gördüğünüz gibi pek bir hevesle dikmeye devam ediyorum.Kendini mutlu etmede,kendine moral vermede de üstüme yoktur hani siz de anlamışsınızdır:)

Haydi bakalım şimdi gideyim kumaşlarımın yanına,söylemesi ayıp kızıma bayramlık etek dikicem de:)))