ZELİHA BÜYÜRKEN 15.ay

 Zaman artık daha hızlı akıyor,Zeliha'm canım kızım büyürken bize de herbiri birbirinden güzel,heyecanlı,aksiyon dolu günlerde onun büyümesine şahitlik etmek düşüyor...Zeliha kuzusu haftaya 15 aylık olacak.Bizim kız tembel çıktı hala yürümüyor:((Artık eskisinden daha fazla ayakta kalıyor,daha az emekliyor.Tutuna tutuna heryeri geziyor,keşfediyor.Açılmadık çekmece,dolap kalmadı desem yeridir.Zavallı anne bir-iki dakikalığına onu yalnız bıraktığında işte yukarıdaki manzarayla karşılaşıyor:(((Giysi dağının ortasındaki krater Zeliha'nın oturduğu yer:)))Çekmeceleri boşaltma hızına hayranım!Hadi giysiler neyse,katlanır konur,alıştım çoktan ama son günlerin favorisi yemek takımlarının bulunduğu konsolun dolapları,çekmeceleri.Porselenleri düşünüyorsam ne olayım,benim derdim kendine bir zarar vermesini önlemek."Hayır" kelimesini sık kullanma taraftarı değilim,merak duygusu köreltilmemeli ama kendisine zarar verme ihtimali dışında tabi...Ben de eğer öyle bir durum yoksa engel olmuyorum,bırakıyorum keşfetmenin hazzını yaşasın.

 Ağzı diş doldu minik sıpanın:))Artık çiğnemek onun rutini oldu.Uzuuuun zamandır bulamaç yemiyor.Yemeklerini bazen çatalla azıcık eziyorum.Nohut,bezelye,pilav,makarna,et,balık, köfte,her türlü meyve ve sebze,hatta fındık,fıstık bile yiyor.Elbette bizim gözetimimiz altında...Ayrıca anne sütüne de devam ediyoruz.1.5 yaşına kadar devam,sonra bay bay:))Devam sütü de içiyor,günde toplam 300 ml civarında.Ama artık biraz artırmayı düşünüyorum.İki ay önce boyu 79cm kilosu da 11.5 tu.Haftaya götürcem bakalım ne kadar büyümüş fıstık...

Durmadan bıdı bıdı konuşuyor.El kol hareketleri,yüz ifadeleriyle bize birşeyler anlatıp duruyor:)Anlamlı söylediği kelimeler"su,süt,dede,mama,meme,sus,gel,ağlarken anne nadiren baba:))"Tam uyuyacak başlıyor konuşmaya:)))Çok tatlı oldu yaaaa çok!Öpmelere doyamıyorum...

Artık daha çok dışarı çıkmak istiyor.Hatta haftasonu dış kapının önüne gidip bir ağlamaya başladı inanamadım,gezmek istermiş bizimki meğer:)Biraz bahçe turu yaptık,arabalara baktık rahatladı:))Hergün olmasada iki günde bir dışarı çıkıyoruz beraber.Pazara,markete,parka,öylesine gezmeye,arkadaş ziyaretine...Dün Özsüt'te bir fincan kahveyi bana çok görsede,mızık mızık kıvranıp,sürekli masaya tırmanmaya çalışıp,babasının pastasını tırtıklayıp üstünü başını batırsa da hayat onunla güzel,onunla anlamlı,onunla dopdolu:)))

Allah evlatlarımıza sağlık versin,onlara en güzel şekilde annelik-babalık yapabilmeyi nasip etsin inşallah.Onlar bize Allah'ın emanetleri,kızım büyüdükçe anneliğin ne kadar zor ama bir o kadar da muhteşem bir şey olduğunu daha iyi anlıyorum...